Üç Nokta

              

Sayın Aykut Kocaman,

Fenerbahçe Young Boys'a kendi sahasında 1-0 yenilerek, Şampiyonlar Ligi'nden elendi. Hem de sizin üstünü yağlı boya ile çizdiğiniz skor avantajına rağmen bu takım devler ligine veda etti. Sahada oynanan kötü futbolu izlemektense kendimi sizin yerinize koymayı denedim. Sizi anlamaya çalıştım acaba ne hissediyorsunuz diye. Fakat birkaç dakika sonra donup kaldım sahadaki futbolu izlerken. Kafamdan birçok komplo senaryoları geçiyordu, futbolu düşünmek yerine. Basın toplantısında nasıl bir açıklama yapsam, başkana nasıl hesap versem, oyunculara nasıl fırça atsam ve onları kendilerine getirsem diye. Fakat bunları düşünürken sahada futbol akıp gidiyordu. Sanırım çok da bir şey kaçırmıyordum. Hakem son düdüğü çaldı ve maç bitti. Omur iliğimde bir soğukluk hissettim -ki bence sizde de olmuştur bu. Nasıl davranacağımı bilemedim. Çünkü Fenerbahçe kaybetmişti. Ancak bu mağlubiyet normal bir kayıp değildi bence. Futbol oynamadan, mücadele etmeden, savaşmadan alınan bir mağlubiyetti bu. Bu düşüncelerimden sonra kafamda bin türlü tilki dolaşmaya başladı. Nasıl olsa Avrupa'ya veda etmemiştik, Avrupa Ligi'nde devam edecektik. Daha stoper ve forvet transferi yapılmamıştı gibi birçok nedenimiz var gibi gözüküyordu. Sonra düşündüm tekrar, Fenerbahçe elenmişti. Bunların hepsi teferruattı. Ben sizin yıllardır topal bir şekilde yürüyen, Fenerbahçe futbol sistemini değiştirebileceğinizi düşünmüştüm. Yoksa yanılmış mıydım ?
                                                                                                                
                                                                                                                      Saygılarımla...