Gerçek Performans

Peşinen uyarmakta fayda görüyorum, maç değerlendirmesini objektif yapacağım. %51 favori gözüküyorduk maç öncesi. Buraya gelene kadar yendiğimiz takımlara parke yalatmıştık. Bütün ülke olarak heyecanlıydık. Gazla çalışan bir millet olduğumuzu tekrar hatırlatıyorum.

Maça iyi başlayamadık ki bunda ellerin titremesi büyük etken. Sırp takımı ise buralar için yaşayan bir coach'a sahip: Dusan Ivkovic. Maç sırasında Sırbistan maçı domine ettikçe daha da heyecanımı kaybettim. Çünkü böyle giden bir maçın sonunda, Ivkovic'i yenik görmemiştim henüz. Savunmanın aksaması, Teodosic'e yapılan baskı Teo'nun skorunu düşük seviyede tuttu belki fakat asist sayısı normalin üzerindeydi. Keselj'e ise söyleyecek lafım yok açıkçası. Sırp 3 numaralar her daim keskin şutördür, Keselj ise bu fabrikadan çıkan son ürün. (Ivkovic'in yanında Olympiacos'da olacak bu sene) Ömer Aşık'ın pozisyonunda ise hakeme oynamaları aynı zamanda pis işleri yapmayı bilen bir takım olduklarının en büyü esamesi olsa gerek.

Gelelim 12 Dev Adam'a... Bu seviyelerin havasını teneffüs etmiş tek oyuncumuz Hedo. K.Tunçeri de R.Madrid formasıyla bir yere kadar gelmişti. Fakat diğer oyuncularımız kendi takımlarında süre bulsalar da, hep belli seviye görmüş tecrübeye sahiptiler. Rüyalarıma da girmiş olan Tanjevic'in uzun beşi bu maçta fena değildi. Uzun beş sevdalısı bir coach'un 4 kısaya dönmesi beni, aslında şampiyon olmadığını öğrenen bir Fenerbahçe taraftarı kadar şaşırttı doğrusu. Ivkovic ise buna hazırlıksız yakalandı ve küçük bir avantaj yakaladık.

Maçın sonunda aklımdan geçen tek şey vardı, Ivkovic. Onun takımı tüm maçı önde götürüp burda vermezdi. Coach Dusan buna izin vermezdi. Sürekli rahattım, sürekli bekledim. Markovic, Macvan gibi adamlar girer tansiyon yükselir diye. (gazla çalışan bir millet olduğumuzu belirtmiştim yukarıda) Ömer Onan'ın Sırplara verdiği birkaç ayar (Veickovic ve bir oyuncuya daha) bizi ipten aldı, sportmenlik dışı faul teğet geçti. Kısaca hak eden taraf Sırbistan'dı.

Sonuç olarak bütün turnuva beklenenden iyi oynayan Türkiye gerçek kimliğine bu maçla bürünmüştür. Ben karamsar oldukça tersi çıkıyor ne hikmetse. O yüzden son sözüm:
Gümüş madalyamız hayırlı olsun diyorum...